Wybuchające szczury były jedną z najdziwniejszych broni stworzonych w okresie II Wojny Światowej. Były one dziełem Brytyjskiej The SOE (Special Operations Executive), organizacji utworzonej w Lipcu 1940, gdy po upadku Francji, premier Wielkiej Brytanii obiecał podpalić Europę. Co Winston Churchill rozumiał  przez to sformułowanie ? Przede wszystkim sabotaż i wspieranie ruchu oporu.

Głównym zadaniem The SOE miała być współpraca z ruchem oporu w okupowanej Europie. Oprócz szpiegostwa i rekonesansu miała się ona również zajmować sabotażem. Jednym z wynalazków  Sekcji XV tej organizacji były właśnie wybuchające szczury. Sekcją tą kierował Charles Fraser Smith , często nazywany pierwowzorem słynnej postacji Q z Jamesa Bonda . Kierował on wydziałem, którego zadaniem było konstruowanie tajnych narządzi, które mogłyby zostać użyte do specjalnych zadań. Wybuchające szczury były z całą pewnością najbardziej egoztycznym wynalazkiem!

Niecodzienny pomysł

Sto gryzoni zostało pozyskanych przez oficera podzszywającego się pod studenta, który udawał, że potrzebuje  ich do eksperymentów w laboratorium. Gdy martwe szczury zostały dostarczone do techników, zostały one dokładnie porozcinane. Następnie technicy wypełnili ich wnętrza materiałami wybuchowymi, po czym dokładnie je zaszyli.

Pomysł polegał na podrzucaniu martwych szczurów do zapasów węgla, znajdujących się w pobliżu pieców oraz bojlerów. W momencie zaważenia gryzoni, miały one zostać natychmiast wrzucone do ognia powodując ogromną eksplozje. Tyle teorii. Jak było w praktyce?

Nigdy nie udało się tego sprawdzić, ponieważ Niemcom udało się przychwycić całą dostawę martwych gryzoni. Nietrudno wyobrazić sobie miny oficerów, po otrzymaniu meldunku od swoich podwładnych. Nikt nie spodziewał się takiego znaleziska!

Niemcy byli zafascynowani pomysłem wybuchających szczurów! Były one później pokazywane jako eksponat podczas wykładów na akademiach wojskowych. Jak wynika z informacji the SOE, wybuchowe szczury miały duży wpływ na morale przeciwnika. Niemcy zaczęli ogranizować specjalne poszukiwania, które angażowały nie tylko żołnierzy, ale przede wszystkim marnowały ich czas. To wystarczyło Brytyjczykom aby operację martwy szczur uznać za sukces… Ale czy był to naprawdę sukces?

Tekst opracowany na podstawie:

https://www.military-history.org/weapons-technology/back-to-the-drawing-board-exploding-rats.htm

http://news.bbc.co.uk/1/hi/uk/8289847.stm

https://www.warhistoryonline.com/war-articles/exploding-rats-and-anti-tank-dogs-a-list-of-the-strangest-weapons-of-wwii.html

Źródła grafiki:

Tytułowa: http://www.nationalarchives.gov.uk/education/worldwar2/theatres-of-war/western-europe/investigation/resistance/sources/docs/4b/enlarge.htm